ชุษณ, ชุษณะ หมายถึง [ชุดสะนะ] (แบบ) ว. ขาว, สว่าง. (ส. โชฺยตฺสฺนา).
น. ข้างขึ้น. (ส. โชฺยตฺสฺนปกฺษ; ป. ชุณฺหปกฺข).
ก. ยกขึ้นสูงกว่าระดับเดิม เช่น ชูมือ, บํารุงให้ดีขึ้น เช่น ชูกําลัง.
ก. ส่งกลิ่น.
ก. ชะเง้อคอ, อาการที่นั่งยืดคอวางท่าภาคภูมิ.
ก. ทําให้ใจมีกําลังขึ้น.
น. เครื่องช่วยพยุงตัวในนํ้าหรือในอากาศ เช่น พวงมาลัยชูชีพ ร่มชูชีพ.
ว. ที่ทําให้มีรสชาติดีขึ้น เช่น ผงชูรส.